Bezoekers van je website klikken weg als jij ze niet meteen grijpt in de eerste alinea, want ze hebben altijd haast. Maar hoe begin je dan je blogartikel? Hoe schrijf je een begin dat je websitebezoeker wel doet doorlezen?
Alles wat voor een titel geldt, geldt ook voor een intro, maar een intro is langer. Daarom nog wat aanvullende tips.
Leestijd: 9 minuten, herzien en aangevuld in februari 2024.
Samenvatting
Begin je intro met een knal. Dat kan door controversieel, stellig, urgent, schurend of vragend te schrijven, met een drieslag, door ja-knikkers te creëren en met zoekmachineoptimalisatie.
Begin met een knal
Vuurwerk dat de vonken ervan afspatten! Zo begin je een succesvol blogbericht. Val meteen met de deur in huis. Je hebt namelijk maar enkele seconden om je websitebezoekers te boeien. Anders klikken ze alweer weg. Want websitebezoekers zijn te lui om te lezen en te ongeduldig om je uit te laten praten. Hun vinger hangt al boven de muisknop. ‘Klik klik klik, wat was dat? O, laat maar.’
Je intro moet hen dus zo aanspreken en raken, dat ze zelfs bereid zijn om even terug te klikken.
Voorbeelden
In het huis-aan-huisblad Delft op Zondag een serie advertorials over scheiden. Een mooie serie voor een vergelijking van intro’s. Vooral over hoe het niet moet.
Aanloop
“Een echtscheiding roept vele vragen op. Bijvoorbeeld: als jullie gezamenlijk een woning bezitten, wat moet daar dan mee gebeuren? …”
De eerste zin is een soort aanloopje. Veel schrijvers hebben dat nodig om op gang te komen. Prima, maar wel achteraf schrappen. Beter is: “Als jullie scheiden en gezamenlijk een woning bezitten, …”
Passief
“De beslissing om te scheiden is moeilijk, doet pijn en gaat meestal gepaard met heftige emoties. De periode rondom een scheiding wordt vaak als een emotionele achtbaan ervaren, ongeacht wie het besluit om te scheiden heeft genomen. Het is belangrijk om op een goede en respectvolle manier uit elkaar te gaan. Dat kan door middel van mediation. De mediator begeleidt de partners vanuit een onpartijdige positie…”
De eerste zinnen weet je allemaal al, zelfs als je nog nooit een scheiding hebt meegemaakt. Die mag je dus schrappen. De passieve vorm (‘wordt ervaren’) is vermoeiend om te lezen en afstandelijk – schrijf liever in de jij-vorm. Beter is: “Wil je respectvol uit elkaar gaan? Onze mediators begeleiden jullie onpartijdig.”
Wel vind ik die eerste zinnen empathisch. Wie in een scheiding ligt kan alle empathie gebruiken. Je kunt daarom in een tweede alinea beandrukken “Wij weten hoe moeilijk de beslissing is om te scheiden. Wij zien welke heftige emoties beiden ervaren, ongeacht wie het besluit tot scheiden heeft genomen.”
Beschuldigend
“Een scheiding betekent een emotionele zware periode. Naast de psychologische imact ontstaat er bovenal onzekerheid. Want hoe moet je nu verder? …”
Ook hier is de eerste zin teveel en in de tweede zin kun je beter meteen over op de jij-vorm. Dat heeft de schrijver hier misschien niet gedaan omdat het dan beschuldigend klinkt: ‘ben je bovenal onzeker’. Daarom is een beter begin: “Hoe moet je praktisch verder na een scheiding? Naast de psychologische impact kun je je onzeker voelen.”
Afstand en arrogantie
“Ons kantoor speelt een curciale rol bij het begeleiden van klanten die voor een scheiding staan.”
Dit kantoor vindt zichzelf dus het belangrijkste van die hele scheiding. Lekker dan. Ze spreken over ‘klanten’, houden een formele toon aan, spreken de lezer nergens direct aan en geen enkel woord van begrip voor je rotsituatie. Het gaat weliswaar om financieel advies, maar ook daar is enige empathie wel prettig.
Een goed intro tot besluit
“Wat moet je doen? Je gaat scheiden en hebt samen een koophuis. Wat moet je dan allemaal regelen en waar moet je op letten? …”
Niets meer aan doen. Deze valt met de deur in huis, spreekt de lezer aan en maakt meteen duidelijk dat het om praktische zaken gaat. Na dit intro achrijft deze auteur nog enkele warme woorden. Heel fijn.
Controversieel
Je kunt ook met een prikkelende stelling beginnen. Iets dat heel onverwacht is, heel grappig of heel erg tegen het zere been schopt. Het mag best controversieel zijn, de nuance volgt in het artikel en wellicht als je je websitebezoeker persoonlijk ontmoet. Een scheidingsmediator zou bijvoorbeeld kunnen beginnen met “In liefde uit elkaar gaan – is dat mogelijk?”
Gaat het over organisatieveranderingen, dan kun je beginnen met de stellling ‘Succes met constante chaos in je bedrijf’, ‘En wat als je de winkel nu eens drie maanden sluit tijdens de verbouwing?’ of ‘We schrijven eerst het doemscenario uit. De versie waarin we niet veranderen en dan vijf jaar vooruit kijken.’ Ik verzin maar wat en het moet natuurlijk aansluiten op je aanpak en visie.
Stellig
Ook als je niet controversieel bent, moet je wel stellig zijn. Ik ken veel coaches die allergisch zijn voor het werkwoord ‘moeten’ en griezelen als ik begin over de gebiedende wijs. Maar als je een recept gebruikt – en mijn meeste blogartikelen zijn een soort recepten – dan wil je ook niet lezen dat je kunt roeren als je dat eventueel zou willen alsjeblieft. Dan wil je: ‘Roer goed door tot alle klontjes eruit zijn.’ Dat kan heel vriendelijk en het is vooral duidelijk. Hoe stelliger jij bent, hoe overtuigender het overkomt. Het gaat toch over jouw vakgebied? Dan weet jij dus hoe het moet. En ja, dat mag af en toe best controversieel zijn. Je wilt je onderscheiden en niet opgaan in de massa zoals iedereen het doet.
Urgent
Een behoefte, een pijnpunt, een probleem: dat is een goed begin. Als het tenminste urgent is voor je doelgroep en als je die urgentie meteen aanspreekt. Wat maakt een titel of een intro urgent? Alles wat inspeelt op de urgente behoefte van je doelgroep. Dus vragen waar zij mee worstelen – en dat zijn niet noodzakelijk oplossingen die jij biedt.
Misschien zijn de managers uit jouw doelgroep helemaal niet op zoek naar een training voor zichzelf, maar hebben ze vooral lastige medewerkers. Denken ze. Dat dat komt omdat ze niet goed leiding geven, kun je wel roepen, maar dan haken ze af. Denken ze dat het niet voor hen bedoeld is. Dus je schrijft niet ‘hoe word je een betere manager?’, maar ‘hoe krijg je lastige medewerkers in het gareel?’
Een behoefte is vaak minder urgent dan een probleem. Er zijn maar weinig dingen die mensen echt willen hebben en veel meer zaken die ze willen vermijden. Toch zijn er behoeftes waar sommige mensen altijd op klikken. Ooit was ‘duurzaamheid’ zo’n behoefte – maar het woord is nu te zeer versleten en te veel misbruikt bij green washing.
Zorg dat het schuurt
Maak het urgent, zorg dat het pijn doet. Til de drempel nog wat op, zodat ze alsnog struikelen. Keihard op hun neus: ‘Weerstand bij veranderingen is de oorzaak van het mislukken van 90% van de projecten’. In your face. Nog niet urgent genoeg? ‘Managers ontslagen door weerstand bij veranderingen.’ Je moet er natuurlijk wel een goed verhaal bij hebben, want als je ze daarna moet uitleggen dat het nou zo’n vaart ook weer niet loopt, ben je je publiek ook kwijt.
Begin met een vraag
Veel bloggers hebben wel eens gehoord dat je een intro altijd met een vraag moet beginnen. Liefst drie. Dat klopt: een vraag zet het hoofd van je lezers aan het werk. Doordat ze nadenken over je vraag, raken ze meer betrokken bij de tekst. Om ze nog verder te betrekken kun je twee kanten op: stel een vraag die zij zich ook stellen, waar ze echt mee worstelen. In dat geval gebruik je één vraag, tenzij je die daarna nog eens in andere woorden herhaalt. Ik maak veel gebruik van deze vorm, kijk maar naar de titels in mijn kennisbank. Bijvoorbeeld: ‘Hoe kan ik zakelijk online actiever zijn?’ ‘Je doelgroep: wie is dat eigenlijk?’ en ‘Wat is de ideale lengte van je blog?’
Het zijn mijn titels, maar ik herhaal ze vaak in de een of andere vorm aan het eind van de eerste alinea. Mijn eerste alinea is meestal een aanloopje naar die vraag, waar ik dus inga op het probleem dat mijn doelgroep ervaart.
De drieslag
Soms zie ik artikelen die beginnen met drie vragen achter elkaar over drie aspecten van het hoofdprobleem of drie volgordelijke stappen. Weet je wat er gebeurt als je dat in een gesprek doet? Juist, mensen horen maar één vraag – vaak de laatste. Lezers zijn net zo. Maar lezers van je blog zijn niet beleefd, die blijven je niet aankijken en proberen je niet alsnog te snappen. Die klikken weg.
Een drieslag werkt alleen als het een herhaling is. Dus als je niet één vraag stelt, maar drie, stel dan drie keer dezelfde vraag in andere woorden. Of houd het bij één.
Creëer jaknikkers
Maar er is natuurlijk een uitzondering. Je kunt ook drie verschillende vragen stellen, als het vragen zijn waar je doelgroep in principe ja op antwoordt. Hoe weet je of je doelgroep daar ja op antwoordt? Omdat je met die vragen je doelgroep definieert. Mijn klant Marielle van Succes met je Bedrijf begint haar artikelen vaak op die manier:
“Wil je meer klanten, maar heb je geen idee hoe je dat moet organiseren? Heb je soms het gevoel overal tegelijk te moeten zijn? Voel je onrust in je hoofd, in je lijf en in je agenda?”
Haar doelgroep zegt nu drie keer ja, want zij wil zulke mensen bereiken. Daarmee zitten ze in de ja-stand en staan ze meer open voor de rest van de tekst. Marketingfeitje. Want zelfs als je precies weet hoe het brein werkt, ben je gevoelig voor marketing. Je lezer komt in de ja-stand en leest instemmend de rest van je blog.
SEO
Omdat Google weet dat mensen in de eerste alinea meteen willen weten waar het over gaat, is het belangrijk voor je SEO-score (dus je vindbaarheid) dat je zoekwoord in de eerste alinea staat.
Maar ik wil ook bovenaan in het artikel vertellen hoe lang het lezen is. Dat schrijf ik dus niet helemaal bovenaan, want dat interpreteert Google als de eerste alinea. Dus daarom zie je altijd de leesduur ná de eerste alinea in mijn blog.
Gebruik je intro overal
Je intro kun je gebruiken als de inleiding van je artikel, je samenvatting die op de algemene blogpagina staat, de metatekst (Engels: meta description), de snippet die Google plaatst bij de zoekresultaten, bij het verspreiden van je bericht op social media en in je mailing. Kortom, overal waar je verwijst naar je blogartikel met een link.
Wil je dat ik met je meedenk?
